Woest
Uit mij stromen rivieren
Woest en wild en kabbelend
Beddingen schurend
Polijsten wat scherp
Het klopt waar het wil
De stroom wil zich delen
Verbindingen komen
Ze stromen en gaan
En ook vanaf jou vanaf mij
Dikke aders
Warme strengen ineen in de zon
Als alles weer klopt en zich ongeremd kruist
Ik ben mijn hart
Mijn hart bevat mij
Verbonden met Al en Oneindig en vrij
Dieper dan diep waar ik zelf nog niet kwam
Haar aftakkingen splitsen
Zich ver in de aarde
Tot in alle haarvaten
Leven en pijn
Mijn hart kan niet stoppen
Het deelt wat ze wil
Verkapt brengt het dood
In het groot of het klein
Een dam in een ader
Verstopt zich maar even
En vraagt, nee schreeuwt
Om nieuwe uitweg
© Ronald Bottelier
