Dag
schrijf ik je in donker
blinde letters
nat papier
de adem jachtig
dag
de zon is onder
dicht je ogen die ook niets meer zien
geen weet meer wat daar was
die lichte kant waar ook ik
ben uitgekomen
ik schrijf je
in het donker
tussen regels door zie ik
je glimlacht
tranen stromen
adem rustig jou verhalen van wat was
je sloot je boek je gaf mijn leven ruimte
diepe zucht en dankbaar glim ik sterren
lach ik je
tot ziens
© Ronald Bottelier