Onderweg

eerste stappen
verkennen zekerheid
een geur klopt aan
een glimlach, een frisse wind blaast
en baant het pad
op weg naar jou

met goede zin, waarom niet?
want de dag is jong
en hoopvol ontrolt de wereld zich voor mij uit
rechtdoor waar alles langzaam groeit
en passeert
vluchtig voorbij

met een groet of stilte
een wisseling van blik of niets
van drukker en leger waarin ik opgenomen raak
door een massa die mij verdicht
met lichtvoetigheid
en jouw omarming

de cadans van mijn pad
neemt mij mee en draagt de tijd
die geen rol meer speelt verder in dit moment
afgebakend en veilig
en onderweg
naar waar ik wezen wil

© Ronald Bottelier