Woordeling
in een vreemd land
Archief voor de maand “april, 2013”
Stilstand
de tijd verbuigt ons naar een punt
waar met de zon de lach verdwijnt
uit jullie dag het duizelt ooit
als ons verleden afscheid neemt
en daar voorbij het einde schiet
jouw toekomst ons verhaal vertelt
hoe vreemd die tijd en ruimte is
hoe raar beschuit met kruizen
© Ronald Bottelier
Herkauwen
mijn eigenheid
beweegt zich autonoom
tussen intro- extravert
een soms ongrijpbaar
dwingend spel
van zon en maan in
woeste branding
mijn open deur staat dicht
je klopt
ik kan niet horen
want zweef ver weg tot oog of oor
jouw buitenwereld haperend
naar binnen laat en jij
mij terugzet op de grond
niet labiel, maar een gordijn
met vleugels waarvan
de keus voor open sluiten
mijn filter voor de wereld is
bewust te sturen ja
hoewel het organisme dat ik ben
meer dicht dan jij soms wenst
het geeft, ontvangt of neemt
spuugt uit of absorbeert
bedenkt en ventileert of straalt vanzelf
de top van mijn ijsberg
in de poppen van jouw ogen
de spiegel van je ziel die met de mijne mixt
ons eeuwig reflecteert
© Ronald Bottelier
Finale
sommig toneel moet begraven worden
het laatste bedrijf het finale plot
de laatste klap oprecht ontvangen eer
dooft uit en het is goed
een diepe buiging dankt het doek dat valt
de planken worden kist een afscheidsgroet
een laatste blik voordat het stuk op kussens rust
zich eeuwig terugmengt tot de bron
met dank aan de schrijver die bezield na
de première op rozen zweefde toen
over een vol gevulde zaal met natte rug
dat voor zijn stuk nog oren had
goed bemest gezaaid nieuw spel oogst verse lof
in de cirkel van buigingen, veel en diep vernieuwt
het groot publiek zichzelf en dwingt
gezonde grafrust af voor ruim vergane glorie
© Ronald Bottelier
(een mening n.a.v.)
Opeens
snipper jij
mijn vragen
aan gort
je blaast ze weg
het antwoord kruipt
dichtbij
gevoel dat stijgt
verdiept
en hecht
jou vast
in ons
om nooit meer los te laten
© Ronald Bottelier
Sites die ik volg
Woordeling 