Achtbaan

rondjes achtbaan van emoties
wil mij vastklampen aan jou maar je bent er niet

je bent het pretpark uit voordat de lucht betrok
in vrede naar jouw dromenland, jouw handen in de mijne
verlost door de on-eindige
loop

zet mij stil en hou mij vast
herinner mij ons vroeger, wij
mijn knuistjes in jouw handen
onze onbegrepen tijd

en kiekeboe
waar ben je nu?
de pret in onze ogen, papa
gaan we nog een keer?

© Ronald Bottelier

(voor een geliefde, n.a.v)

Vrij

Ik denk aan het woordje knijpen
krachtig, het ontneemt de zuurstof
sluit de ruimte
on-comfortabel

Ik denk aan het woordje vrijheid
voel mij anders
zie de mensen als ze zijn
en glimlach

Ik denk aan het woord vergeving
word onpasselijk
vrijheid knijpt ‘m vloekend
en loop vast

© Ronald Bottelier

(13/11)

Herfst

Betekenis kraakt een tak op de grond
een blad waait voorbij, de wind probeert maar
dringt niet tot mij door

Want Einstein is ook maar een mens, een schaatser op
een eindeloze vlakte waar richting pas hetzelfde is
als jij mij observeert

Hier waait het net zo hard als daar

Gods dobbelstenen kiezen eigen weg
en Boeddha lacht want kan niet anders, net als
in een hoek gedreven hopen geel, we cirkelen uiteen

De schakels van mijn denken lossen in een lauwe bries
de herfst met natte haren, groen dat zich geeft aan haar natuur
van dood en overleven

© Ronald Bottelier